VİDEO LİNK :
https://www.youtube.com/watch?v=818NkNgkOZs
https://www.youtube.com/watch?v=ty9KydsUl2A
strateji, güvenlik, araştırma, istihbarat, komplo teorileri, mizah, teknoloji, mk ultra, nwo
Come to Pine Street. June 2015–but it might as well be Nov 2013 or September 2014. From Nov 2013 to this day, a common thread coheres.
First you’ll hear the cars, tumbling at breakneck speed, clattering and accelerating as they hurtle past the house. And the so-called “covert” vehicles–the white worker vans, the anonymous SUVs, the pick-up trucks, the FedEx trucks, the UPS trucks, the Verizon and Xfinity vans, the Post Office vans–they all hurtle past, back and forth, up and down the street. This goes on for a bit.
Sometimes they come close, right up to the house, opposite the house, pulled up in front of the neighbor’s house, or pulled across into the neighbor’s driveway.
Then you’ll hear the honks, from these vehicles. Single honks, tiny honks, a series of honks. Despairing, frustrated honks.
Almost immediately–literally within 5 minutes–you’ll hear the planes. The first plane rumbles confidently up, crosses the house. On your body, you feel the scissor-like zigzag of radar, probing your nerves, your heart. A loud crack sounds from the side of the house.
But look, the cars are driving like crazed squirrels again. Up and down they go, up and down and round the block and back. Then they honk.
The plane comes back. Maybe it hangs in the distance for a while. Maybe it comes over and circles. Step out at night and you’ll see a plane with bright white flashers circling slowly around the entire neighborhood.
Once more, your knees are pulsed. Radar signals, running through your human body. Crack on the side of the room you’re sitting in. And here come the cars. They sound jubilant, they crash down the street like victors.
But look, their tracking isn’t working very well. They’re back to tearing up and down like maniacs. Yes, they’re above 25 mph and this is a residential area. Yes, the neighbors can all see this happening. Yes, no-one calls the police. Why should they? Two weeks ago you saw the Quincy Police steal abruptly away from the side of your house where they were raising their Through-Wall-Surveillance Radar weapons at your living-room wall, hitting your shielding, trying to find you. The police are in on this.
And the neighbors let these cars park in their driveway. Modern COINTELPRO uses up every resource, including the neighbors. The neighbors pull out their cell phones and track you with their GPS apps as you step out into your yard, the drive, the street. The neighbors put on the colors they’re told to wear, hop out with their little dogs in front of you, pull out when you’re pulling out of your driveway, pull up when you step out, step out when you step out, and stare.
Right now though, the cars are back to zooming up and down, the honks are starting up again, the plane is forced to come back. It hovers, circles, hangs. Step out and you’ll see a Cessna fly low and cross your yard–a small plane that picks up in speed as you point your cell phone at it, trying to snap a picture.
The neighbors have been called to come out in droves now. Some of them are shouting to each other at the tops of their voices. Some of them are shouting authoritatively at their kids–even the nice Italian woman next door, who used to be quiet and sweet to her kids. Some of them are running their power tools–the guy with the red pick-up up the hill goes at his loudest saw with vicious venom, glancing across into your yard now and then. The owner of the duplex opposite pulls up in his gigantic black pick-up and pulls out a particularly virulent lawnmower and turns it on.
Meanwhile the aircraft activity goes on. Maybe a helicopter comes through, rather stridently and quite low, looking like a giant bee with a stinger.
(The FAA returns a full knowledge-but-no-record response when you FOIA them and go back and forth for a year, asking for information on these planes and helicopters. No record of these planes, although “of course the local authorities are aware of them.” And their intended purpose, presumably. See Muckrock for my 1-year correspondence with the FAA on the subject of these planes.)
The cars go back to pounding the street. They repeat their little cycle of frustration, pulling up close so you can feel the flicker of their radar on your facial nerves.
They just can’t get a read though on the sit of your spine on your chair, they can’t hit you from beneath or above, they want to stick their pencil of radio pulses into your body cavity, but they can’t lock on.
Such a pity. Such sophisticated weaponry, designed to lock on.
Your heart bleeds for them, the sadly foiled gangsters in their street cars, forced to pound up and down, non-stop, all through the morning. They work in teams, and they work in shifts, and they can’t wait for the next shift and the next team to get started with this insane pounding.
This back and forthing like lunatics is the Overt part of their mission. Maybe they’re trying to make hits on your Nervous System, to keep you on edge all through the day. Maybe they think they’re scaring you with their Show of Force.
The sitting and hitting–which they succeed in doing mostly at night, when you’re trying to sleep–is the Covert part. They’re sitting quiet–either in their cars or in your neighbor’s house, and pointing their handy little portable weapons at you, or just GPS’ing you from a distance with radar tracking and letting an undisclosed-as-operative, Classified drone hit you. The weapons are Covert Weapons. The Assault is Covert. The Assault is Classified, and will serve you a Glomar Response if you seek to FOIA it.
Nonetheless, it’s pretty public activity on Pine Street, and everyone knows what’s going on. Heck, they’re taking part in it–welcome to the Cell Phone Staasi century.
On your person, you’re foiling their hits with shielding which resounds when energy pulses hit it. There’s no mistaking this remote action, it makes Very Loud Sounds close-up. You have ample reason to shield, since you were kept awake all night with a High Powered Microwave weapon hitting your body with heat waves, and energy pulses at your head all night so you woke with a headache, and nausea, and had to spend some time (shielded) trying to get over all that.
Meanwhile, journalists are sleeping. Journalists who cover Surveillance and are up in arms over the loss of our rights and liberties are sleeping. Human rights groups turn a blind eye and a deaf ear, although you’ve contacted them, although hundreds of people have contacted them. The ACLU, which recently sent you a copy of the US Constitution in the mail, and pleads for your fiscal support, which you have frequently given, has told you they can’t help you because you’re an individual. Not a group. They don’t help groups either though, reporting this particular crime. Your Senators–stellar as they are–Ed Markey and Elizabeth Warren–do absolutely nothing to stop this crime, although you’ve sent letters, spoken to their staff, and keep writing. Your President ignores your letters and group petitions.
Who are you, you’re asked. Who are you that you would get their dirty attention? The answer is: Nobody. You’re both nobody special and nobody they want alive, because you signed a few petitions, wrote to your Senators, and mentioned the word “Ethics” in front of a Front-Man or Front-Woman–an informant–they’d planted in your midst. (They’re everywhere today, according to reports on the NSA. The FBI alone admitted to 15,000 informants in a 2014 report.) Nobody will care, they think, if you’re finished off with a heart attack or stroke, all induced remotely. Who’s to know? Mention being hit from a plane or a helicopter or a car parked on your street and–the shadow government that has instigated these hits on you have set up the framework, and they’re banking on it– your society, they hope, will instantly label you a Paranoid Schizophrenic--and there are plenty of psychiatrists in the pocket of Big Pharma happy to misdiagnose you as such.
Meanwhile “targeting” you gives them plenty of reason to start a bogus investigation, try to legitimize their evil Patriot Act and now Freedom Act (!), and corral the entire neighborhood into doing their bidding, on a micro level, night and day.
You may be a Nobody, but you’re a useful Nobody in this bid to Terrorize America, Keep America Quiet, and Quiescent, and Docile, and Compliant, while All our civil rights and liberties are taken away from us. What the Nazis did in 1930s Germany is exactly what is happening in the US today–they scapegoat one individual, and get the whole community to dance to their tune. (If they say Wear red, everyone wears red. If they say Shout, everyone shouts. If they say, Drive, everyone drives.)
What is the reason for such an assault on some–and all–of us today? The Persecution of Dissent? New-Age Electronic Warfare Weapons Testing? MKULTRA Behavior Modification Experiments? The beginning of Robotization of all humanity? Check all of the above.
Repeat: This is June 2015. This is the United States of America. This is a citizen of the United States of America speaking. This is Domestic Torture delivered via Covert Assault with Military Remote Radiation Neuroweaponry, also euphemistically titled Non Lethal Weapons. This is Electronic Warfare and Asymmetric Warfare being carried out by Military and Intel contractors on the person of a US citizen, inside the USA. This is an Assault with Weapons in the Boston area, being permitted by the City of Quincy, the Quincy Police, the Massachusetts State Police, and the State of Massachusetts. As my recent FOIA request to the FAA indicates, there is Full Knowledge–by the DOD, the USAF, the DOJ, the CIA, the NSA, the FBI, the DIA, the City, State, and Federal Governments, including the White House–about these planes, helicopters, cars, neuroweapons–and Refusal to Acknowledge. This is being run as a Clandestine Operation–and no-one will speak about it.
Meanwhile, Americans are being tortured every day, continuously, on American soil, by Americans. This horror is ringing a very loud and strident bell in our ears today–is anyone listening? This Government no longer cares about its citizens.
This is a Crime of Secrecy, of Wrongful Classification to Conceal Violation of Law. This is State Terror, in the name of National Security.
Is the whole country being run by gangsters? Is there Anyone in America awake and aware and able to address this gross injustice?
Yalıhüyük’lü Hacı Ali Oğlu Hoca Zade lakaplı şehit olan İbrahim’in 1915 yılında Vatani görevini Çanakkale’de yaparken Ahırlı ilçesi kayacık köyündeki eniştesi Mehmet Efendi’ye gönderdiği Miladı 1915 tarihli 97 yıllık mektubu torunu Hasan Aktürk tarafından Yalıhüyüklü yetkililere ulaştırılarak, Çanakkale Zaferi’nin yıl dönümünde okundu.
97 yıl önce Çanakkale’de şehit olmadan önce Yalıhüyük’e gönderilmiş şehit mektubunu Yalıhüyük’ün Kurucu Belediye Başkanı Hayrullah Uçar Osmanlıca Olan Mektubu Türkçeleştirerek okudu, Çanakkale Destanı’ndan örnekler verdi.
18 Mart Şehitleri Anma Günü ve Çanakkale Deniz Zaferi’nin 99. yılı dolayısıyla Yalıhüyük’te düzenlenen programda mektubun Osmanlıca halini Türkçeleştirerek program esnasında okuyan Hayrullah Uçar, salonun dolduranların gözlerinin yaşarmasına neden oldu.
“Faziletli üstadı Ekremin Eniştem Efendim Hazretleri…
Minel gadim dergar olan Sıtkı hulus ve hususiyet üzere mahsusu selam senalar olup, ol mübarek desti şerifleri bus edip elgate hamse akebinde duanı talep ederim.
Eylül 20 tarihli bir mektubunu aldım. Derecesiz memnun oldum. Canabu hak sizleri de memnun eylesin amin veya mu’in..
Oltarafta halam hanımın iki ellerini bus edip hayır duasını talep ederim.
Ol tarafta yeğenim Mehmet efendinin gözlerinden bus ederim.
Yeğenim hanımların gözlerinden bus ederim.Hemşirem hanıma selam ederim.
Ol tarafta Ahmet efendinin Abdullah efendi canibi duruna selam ederim..Faziletli Musa efendinin yedi şerifini takbil ederim.
Hafız efendi ve diğer komşuların cümlesine selam ederim.
Ol tarafta gözüm duru ciğer köşem, oğlum hacı efendi ve Osman ağa ve kerime hanımın gözlerinden bus ederim.Canibi tarafına selam ederim.
Biraderim Şakir 47. Alayın 1. taburu 3. bölükte 1. takımda ikimizin mesafesi birdir.
Fakat harçlığımızdan sual eder isen 1 Mahtır(ay) 3 adet mecidiye ödünç aldık anı harcandık.10 paralık tütünü 1 kuruşa alırız. Buna göre hesap et. Mecidin birini cüce Hasan’dan aldım. İkisini demirci Hacı Hafız Efendinin Mehmet hocadan aldım.
Şayet Allah emrinde gidersem eda edin(ödeyin). Mehmet hocanın da parasını vermemiz gerekli.
…. Acele harçlık göndermenizi rica ederim. Şimdiki halde kardeşim Şakir’de me’uz fakat şakir’in me’yuz olduğuna ben razı olmadığım gibi sizde razı olman.
Allah aşkınaol tarafta olan eşimiz evvel Allah sonra size emanet. Bir hizmetkar bulamazsan Camus’un birini sat, birini birinin yanına güdüver et. Cenabu Allah eyi yapar.
Ol tarafta faziletli hacı efendinin iki ellerinden buse edip hayır duasını talep ederim.
Faziletlü Hafız Edhem efendi ve hacı efendi ve Mehmet efendi ve ihvanın cümlesine selam ederim. Baki dua..______331 sene
Teşrini evvel
El mağlu kaim biraderin hoca zade İbrahim..
Mektup gönderecek olur isen 3. kolorduya mensup 16. fırka 125.Alay’ın 1. Taburunun 2. bölük 2. takımda 1. mangada
Konya’ya tabi Bozkır Kazasından Yalıhüyüklü Hoca Zade İbrahim deyi tahrir edin.
İydi(Bayram) şerifiniz mübarek olsun
Bu da geçer yahuuu.. Delerde geçer…”
İSTANBUL’UN FETHİ/İŞGALİ
"Küçükler ve çok yaşlılar para etmedikleri için orada öldürüldü. Erkekler iplerle bağlandılar, kadınlar ikişer üçer kişilik gruplar hâlinde birbirlerine saçlarından bağlandılar. Bizanslı görgü tanıkları, küçük kız ve oğlanların sunak masaları üstünde ırzlarına geçildiğini ve büyük kilisenin onların çığlıklarıyla çınladığını anlatırlar."(3)
Bunları hemen hemen aynı açıklıkla Osmanlı tarihçileri de yazmışlar:
" … Şehrin içine girdiler. Yağma ve talan ettiler. Oğlanlarını, kızlarını ve mallarını alıp esir ettiler. Sultan Mehmet dahi evleri için yağma buyurdu. O sırada tutabilen tuttu. Müslümanlar şöyle mala gark oldular ki, İstanbul’un yapıldığı 2400 yıldan beri toplanan mal hep gazilere nasip oldu. Üç gün yağma ettiler. Üç günden sonra yağmayı yasakladılar." (4)
"Hisar fetholundu. İyi yağmalar ve doyumluklar oldu. Altın, gümüş ve mücevherler ve her türlü kumaşlar gelip pazara döküldü. Satmaya başladılar. Halkını esir ettiler. Tekfurunu öldürdüler. Güzel kızlarını gaziler bağırlarına bastılar." (5)
Bu Konuda Emine Çankara’ın kitabında da İstanbul’un alındıktan sonra nasıl yağmaladığı anlatılmaktadır:
" O zaman Fatih’in yanında, meşhur Beylerbeyi Hamza Bey’in oğlu, Mahmut Paşa’nın katibi Tursun Bey. Tursun Bey Tarih-i Ebu’l-Feth’de gerçeği anlatıyor. İmparatorlar o zaman kırmızı çizme giyerlerdi. Ölüsünü çizmelerinden teşhis ediyor, getiriyorlar. Fatih fetihte saltanat rakibi Emir Süleyman oğlu Orhan’ı da yakalattı ve idam ettirdi. (…) Orhan, Bayezid’in oğlu Süleyman Çelebi’nin oğlu. İstanbul’a sığınmış, sultanlık iddia ediyordu. Fatih’e karşı surlarda savaştı. Fatih’in ilk işlerinden biri imparatorun ölüsünü buldurmak ve Orhan’ı buldurup idam ettirmek.. Çelebi Mehmed’in soyundan gelenler saltanatın hakiki sahibidir, Fatih bu soydan gelir. Halbuki Orhan, Çelebi Mehmed’in kardeşi Süleyman Çelebi’nin oğludur."(6)
II. Mehmet’in İstanbul’u aldıktan sonra yağma yapmaması hem İslam hukukuna hem de tarihe aykırıdır. Şehir alındıktan sonra 3 gün yağmalanmıştır. O devirde savaşların nedenlerinden birisi de yağmaydı. Askerlerin savaşa gitme nedeni ganimet elde etmekti. Bu ganimetin içinde para, mal mülk olduğu kadar erkek ve kadın köle (cariye) elde etmek de vardır. Çünkü askerler bekârdır ve cariyeleri cinsel ihtiyaçları için kullanacaklardır ki biz buna günümüzde tecavüz diyoruz, köleleri ise esirciyan pazarlarında satarlardı. II. Mehmet (Fatih) kundaktaki on bir aylık kardeşi Ahmet’i boğdurmuştur, Hurifileri canlı canlı yaktırmıştır.
1- Kritovulos, "İstanbul’un Fethi", İstanbul, 1967, s. 72
2- Zorzi Dolfin, İstanbul’un Muhasarası ve Zaptı – Maalesef metinde bu kitabın künyesi yok
3- Sndrew Wheatcroft, "Osmanlılar", İstanbul: Altın Yayınları, 1996, s. 37
4- Oruç Beğ Tarihi, İstanbul: Tercüman Yayınları, s. 109
5- Aşık Paşaoğlu Tarihi, İstanbul: M.E.B. Yayınları, 1992, s. 119
6- Emine Çaykara, Tarihçilerin Kutbu, "Halil İnalcık Kitabı", Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Nehir Söyleşi 16, 2005, Sayfa 460-461.
^Yazı tarafıma ait değildir. Kimin derlediğini bilemediğimden izin almadan paylaşmak zorunda kaldım.^
27th November 2013, Mehmet Mirioğlu tarafından yayınlandı
LİNK : http://alfa-sorgulama.blogspot.ch/2013/11/istanbulun-karanlk-fethi.html?view=magazine
Dr. Süreyya Yiğit
ORSAM Avrasya Danışmanı
İstanbul Aydın Üniversitesi
Uluslararası Para Fonu’nun (IMF) son tahminlerine göre dünyadaki ekonomik büyüme biraz daha düşük olacak. Bunun başlıca sebeplerinden biri Çin’in beklendiğinden daha yavaş büyümesi, komşusu Moğolistan için de aynısı söz konusu. Herhangi bir ülkenin ekonomik olarak gelişmesi ve ilerlemesi hem bölgedeki, hem de tüm dünyadaki başka ülkeleri ilgilendirmekte. İlginin sebebi de gayet basit: Büyüyen bir pazara daha fazla ihraç etme imkanı. Yakın geçmişe göre daralmış küresel piyasanın yarattığı ekonomik sıkıntılar da halen önemini korumakta.
2008 finansal krizinin üzerinden beş yıl geçmesine rağmen etkilerini dünyanın her kıtasında görmek mümkün. Sanayileşmiş ülkeler bütçelerini planlarken harcama dilimlerini azaltma uğraşındalar. Bunlar tasarlanırken de yaşam standartlarının düşmemesi için epey emek harcanmakta. Sosyal harcamalar bir taraftan sınırlanmaya çalışılırken, seçmenin elinde bulunan oy potansiyeli ve yaklaşan seçimler karar vericileri çok ince hesap yaptırmaya mecbur etmekte.
Az gelişmiş ülkeler de benzer sıkıntıları yaşamaktalar. Son 15 yılı incelendiğinde fakir insanların durumunun her zamankinden daha da hızlı düzeldiği öne sürülmekte. Gelecek 15 yıl için de durumun daha da iyi olacağı konusunda Bill Gates gibi büyük miktarlarda bağışlarda bulunanlarda iyimser tavırlar sezilmekte. Bu iyimserliğin temelinde yatan faktör, olağan veya önceden bilinmeyen iktisadi krizler değil, insan bilgisinin artmasında odaklanmakta.
Somut olarak da AIDS’e karşı kullanılan HIV ilaçları gibi yeni ilaçların keşfedilmesi, fiyatlarının düşmesinde, yoksul çiftçilere daha fazla verim imkanı sağlayan yeni tohumların yaratılmaları da farklı örneklerden bir tanesi. Bu bağlamda Gates’e göre tarihi açıdan bakıldığında, genelde araçların icat edildikten sonra, onların geliştirildiği görülmekte. Bu görüşe karşı olanlar veya şüpheci yaklaşanlar, genelde ihtiyaç duyan insanlara yeni araçlar sunmanın zor olduğuna işaret etmekteler.
Tüm bu nevi fırsat ve zorluklarda ölçüm kullanarak yenilik büyük bir fark yaratmaktadır. Bu konuda süreci, doğru yaklaşımı seçmek ve ardından sonuçları elde etmek için ölçüm geribildirimi almak ve yaklaşımı her zaman rafine ederek herkese araçları ve hizmetleri sunmak, hedefleri net olarak açıklamak çok yararlı olacağı belirtilmekte. Elbette son noktadaki darboğazı azaltmak için bu yenilik de çok önemlidir.
Bir başka belirtilmesi gereken husus ise toplumsal sağlık ağ aracılığıyla kısmen sağlık göstergelerini ölçme yeteneğinin en önemli faydalarından birinin ülkeler arasında karşılaştırmalar yapılmasına imkan vermesidir. Bu sayede yoksulluktan adeta kırılan ülkeler benzer ülkelerin programlarından büyük ölçüde faydalanma imkanını yakalamışlardır.
Sağlık ve Tutulmayan Yardım Vaatleri
Dünya’daki fakirliğin azalması ve az gelişmiş ülkelerin daha hızlı refaha erişmesi konusunda Gates’i gelecekte en çok endişelendiren temel iki etken vardır. Sağlık ve gelişme için gerekli fonların devamının mümkün olmayacağı ve yoksullara yardımcı olmak için açık hedefler etrafında uluslararası toplumun hemfikir olamaması. Aslında gelişmiş ülkelerin ezici çoğunluğu az gelişmiş ülkelere verdikleri sözü tutmamışlar yardım sadece söylemde kalmıştır. Uygulamaların verilen taahhütlerin pek çok gerisinde kaldığını görmekteyiz. Bunun sembolik olarak en belirgin örneği de 1970 yılında Birleşmiş Milletler’de kararlaştırılan refah seviyesi yüksek olan ülkelerin Gayri Safi Milli Hasılalarının 0,7% oranına tekabül eden miktarı resmi dış yardım olarak vermeleri idi. Gelişmiş ülkeler bu oranda resmi yardım vermeyi kabullenmiş olmalarına rağmen son yıllarda bunu uygulayan ülkeleri sıralamak gayet kolay, çünkü liste çok kısadır: İsveç, Norveç, Lüksemburg, Hollanda ve Danimarka.
Durumun böyle olmasına rağmen kaynaklar konusunda, özellikle sanayileşen ve hızla gelişmekte olan ekonomilerin durumlarının ve gelişmelerinin iyi olduğu söylenebilir. Gelişmekte olan birçok ülkede, yukarıda bahsedildiği gibi Moğolistan ve benzer ülkelerde halen ciddi bir büyüme kaydedilmekte. Bunu da o ülkelerin yoksul insanlara yardım etmeye yönelik kaynaklarının artmasının bir simgesi olarak yorumlayabiliriz. Belki de en can alıcı örnek, Hindistan’ın uluslararası yardıma daha az bağımlı kalması ve de yakın bir zamanda ona ihtiyacının ya çok azalacağı veya da hiç olmayacağıdır. Yirmi yıl önce bunu söylemek imkansızdı.
Bazı ülkeler örneğin İngiltere, Norveç, İsveç, Kore ve Avustralya uluslararası yardımlarını arttırmaktadırlar; ama diğerleri, Japonya ve Hollanda gibi geleneksel cömert sponsorlar, yardım rakamlarını azaltmıştır. Amerika Birleşik Devletleri, Fransa, Almanya ve Kanada’nın ise hangi istikamette ilerleyecekleri halen belirsizliğini korumakta.
Yine de yardım çok önemlidir, zira en yoksul ülkelerdeki insanların temel gereksinimlerini karşılamaları için yardımcı olunmaktadır. Çeşitli yeniliklere fon olanağı sunulmakta –özellikle bunu nihai sonuçta yeni araçlar ve hizmetlerin oluşturulması ve bunların teslimi hakkında görmekteyiz. Maalesef, yardım cömertliği geleneğine sahip olan hemen hemen tüm zengin devletler büyük bütçe açıklarından dolayı halen tehdit edildikleri de başka bir gerçek.
Cömertlik dendiği zaman tabii ki yardımı yapan ülkelerin vergi ödeyen vatandaşları akla gelmekte. Vergiler ödenmediği taktirde yardımın da söz konusu olmayacağı bellidir. O zaman oy veren vatandaşların hem ikna, hem de teşvik edilmesi gerekmektedir. Burada orta ve uzun vade de ciddi bir sıkıntıyı görmemezlikten gelemeyiz. Seçmenlerin kendi cömertliklerinin olumlu etkileri hakkında haber alamamaları devam ederse, onlar kaçınılmaz olarak, iç meseleler, dahili konular üzerine eğilecekleridir. Gerçekleri yansıtsın veya yansıtmasın, yardımla ilgili herhangi menfi haber tüm yardımları olumsuz olarak etkilemekte olduğu da görülmektedir.
Özellikle Batı Avrupa ve Kuzey Amerika’da, yardımların kabul edilen ülkeler tarafından yolsuzluğa karışması gelişmiş ülke vatandaşlarının yardım konusunda soğumasına neden olmaktadır. Haklı olarak onlar da verilen miktarların siyasi mercilerin gizli yurtdışı banka hesaplarına değil, gerekli sosyal ve ekonomik altyapılara yönelmelerini istemektedirler. Bununla da yetinmeyip yine yolsuzluğa fırsat tanınmaması için de yardımların şeffaf olmasında ısrar edenlerin sayıları da gittikçe artmakta. Örneğin, altyapı ihalelerinin ülke hükümetine yakın olan iş çevresine değil, o işi en ucuz maliyete yapan şirketlere verilmesi istenmekte. Bunun da bir bakıma kendi ülkelerinde uygulanan sistemi veya görmek istediklerini dış yardım konusunda da aynen hayata geçirme dileği demek de yanlış olmaz.
Bilgilendirmenin Önemi
Tarihsel olarak, yardım konusuna sadece yatırım yapılan paranın toplam miktarı açısından bakılmıştır. Tartışmalar ve alternatif senaryolar hep rakamlar üzerinde yapılmıştır. Günümüzde daha kesin ölçümlerle konuya yaklaşılmaktadır; örneğin çocuk ölümleri göstergeleri. İnsanlar, ikilemleri, yardımların olumlu etkilerini çıplak gözle görebilmekteler; ya bu insanlar öleceklerdir ya da HIV tedavisi alıp yaşayacaklar. Tabii ki yardım konusuna ne zaman bu çerçeveden bakılırsa, yardımların insanlar için bir öncelik haline gelmesi açısından çok daha fazla şansının olduğunu söyleyebiliriz.
Gates’in ikinci endişesi dünya çapında net hedefler etrafında uyumlu hale gelinip gelinmeyeceği üzerindedir. Birleşmiş Milletler BKH 2015 yılında bitiminden itibaren yeni hedefler konusunda bir yol haritası çizmeye başlamaktadır. İlk turda olduğu gibi, ancak bir sonraki hedef seti kendi cömertliklerini destekleyen, seçmene yapılan işleri hatırlatan, grupları beraber çalışır hale getirmesine yardımcı olabilen, yoksullara çözümler sunma konusunda ilerleme yapılmasının görülebilmesini sağladığı takdirde olumlu sonuçlara ulaşılabilinir.
BKH başarısı uluslararası toplumun ilgi alanını çok daha genişletmiş ve onların daha da genişleyen bir hedef listesinin içine koyma eğilimine gidildiği düşüncesi yaygındır. Ama potansiyel yeni hedeflerin hepsine oybirliği desteği almak zor ve bundan dolayı birçok yeni hedef ya da kolayca ölçülemeyen hedefler, ivmede sapmaya da yol açabilir.
BKH’nin önemi çok tutarlı olmasından kaynaklanıyor, zira dünyanın en yoksul insanlarına yardım etmeye odaklanan bir mega proje. BKH üzerinde birlikte çalışmak için gerekli grupları tanımlamak çok kolay oldu ve bunların işbirliği ve ilerleme için sorumlu tutulması da ayrıca pek zor olmadı. Başka bir bağlamda, BM diğer önemli konularda, iklim değişikliğinin menfi yönlerini azaltma gibi hedeflerde anlaşmaya ulaştığında, üzerinde düşünmesi gereken önemli bir etken, farklı aktörlerin farklı bir süreç izlemesidir. Çabalar bu yönde sarf edilirse iyi sonuçlar elde edinilebilir.
Soğuk savaş sonrası çağda en yoksullar konusunda ilerlemede ne kadar mesafe alındığının görülmesi iyi bir haber olarak yorumlanmaktadır. Her ne kadar yoksulluk istenen düzeye düşürülmese bile zaman zaman da geriye biraz çekilip doğru hedeflerden doğan başarıların kutlanılması da gerekmektedir; tabii ki siyasi irade, cömert yardımlar, yeni araçları ve bunların son noktadaki teslim edilmeleri ile beraber.
Çarpıcı ve Üzücü Karşılaştırmalar
Küresel yoksulluk nispeten azalsa bile halen yüz milyonlarca, hatta milyarlarca insan için ya çok önemli bir konudur veya ölüm kalım meselesidir. Küreselleşmenin doğurduğu farklılığı belki de en çarpıcı şekilde şöyle açıklamak mümkün: Dünya nüfusundaki en fakir %40’lık kesim, dünya gelirinin sadece %5’ine sahip. En zengin beşte biri ise dünya gelirinin dörtte üçüne sahip. 2013 yılında günde 1.25 Amerikan dolarıyla yaşayanların sayısı 1.3 milyar insan. İki buçuk dolarla yaşayanlarsa nerede ise dünyanın yarısı; üç milyar insandan daha fazla.
Büyük enerji şirketlerine bakacak olursak, 2011 yılında Gazprom $44,4 milyar, ExxonMobil $41,6 milyar, Chevron $26,9 milyar kar etmiş. BP üç sene önce yarattığı çevre zararı için Amerikan hükümetine ceza olarak $4,5 milyar ve bunun yanı sıra, özel şahıslar ve şirketlere de ayrıca $7,8 milyarlık tazminat da ödemiş bulunmakta.
En fazla borç yükü taşıyan 41 fakir ülkenin ortak Gayri Safi Yurtiçi Hasıla’sı -ki bu toplam olarak 567 milyon kişi etmekte- dünya’daki en zengin yedi kişinin ortak servetinden daha az. Sadece Bill Gates’in toplam serveti 67 milyar dolar olarak tahmin edilmektedir. Onun gibi dünya’da 496 tane daha milyarder var (yaklaşık olarak dünya nufüsunun %0,000008’i) ve onların ortak değeri $3.5 trilyon kadar, toplam küresel Gayri Safi Yurtiçi Hasıla’sının %7’sini aşan bir rakam.
Tüm bu bilgilerin ışığında yoksulluğun giderilmesi için yardımların devam etmesi ahlaki açıdan gereklidir. Dünya ekonomisi büyüyüp, az gelişmiş ülkelerde bundan paylarını alırlarsa sorunlar bir nebze de olsa hafifleyecektir. Burada Başkan Kennedy’nin ünlü sözü yardımlar ve yoksulluk için de geçerlidir: “Gelgit’teki artış tüm tekneleri kaldırır”.
strateji, istihbarat, güvenlik, politika, jeo-politik, mizah, terör, araştırma, teknoloji
Expose illegal stalking by corrupt law enforcement personnel
Sınırsız, Seçkin, Sansürsüz, Kemalist Haber Blogu
The latest news on WordPress.com and the WordPress community.
Son Yorumlar